The Amazing Spider-man #1

In Store : April 30, 2014

 Dan Slott / Humberto Ramos / Victor Olazaba / Edgar Delgado

Lucky to be Alive

“13 ปีก่อน นิทรรศการวิทยาศาสตร์ แมงมุมอาบรังสีที่กัดปีเตอร์ พาร์คเกอร์ ได้ใช้เฮือกสุดท้ายของมันกัดเข้าที่ข้อเท้าของหญิงคนหนึ่งก่อนจะจากไป RIP”

Now

49^th Street 6^th Avenue

Rabbit: หลบไปเด็กๆ เมอนาเจอรี่จะผ่านทางนี้ 
Rabbit: Hippo Panda เอารถขวางถนนไว้ อย่าให้ตำรวจตามมาได้

Panda: จัดให้ หัวหน้า

Dad: เอ่อ ผมกับลูกเพิ่งย้ายเข้ามา..นี่ใช่งานอีสเตอร์รึเปล่า..หรือเป็นเอพริลฟูลส์อะไรพวกนั้น

Man: เรียกว่าการโจมตีจากกพวกพิศดารดีกว่า

Dad: เฮ้ คุณ ระวังหน่อย ลูกผม!!

ม่ายๆ จะไม่มีเด็กลื่นล้มในวันแรกของชั้น

Rabbit: Spider-man? นี่แกยังอยู่อีกหรอ

Rabbit: ชั้นวางแผนนี้มาตั้งเดือนนึง แล้วอยู่ๆแกจะมาขวางไม่ได้นะ ไม่ยุติธรรมเลย

Spider-man: นี่คือของตอบแทนสำหรับฟาแบร์เชในตะกร้านั่น

**Farberge//ฟาแบร์เช คือ อัญมณีรูปทรงไข่อีสเตอร์**

Spider-man: ใครช่วยดูแลพวกไข่พวกนั้นที น่าจะแพงน่าดู

Hippo: นี่ชั้นจะต้องลาออกจากงานนี้อีกแล้วหรอ..แก..แกทำลายอนาคตชั้น!

SM: เราอยู่ในอนาคตแล้วนะ นี่ไง รถบินได้

Girl: พวกเรา มุขแป้กสไปดี้ล่ะ เขากลับมาแล้ว! แต่ว่า..

SM: มันก็ไม่ได้แย่อย่างที่เห็นใช่ปะ

SM: โอเค มันแย่

4ชั่วโมงก่อน

Parker Industries

Peter: สำหรับข่าวการตายของผมเป็นการเข้าใจผิดครับ อย่างที่เห็น ผมปีเตอร์ พาร์คเกอร์ ผมกลับมาแล้ว

Peter: พวกเราทุกคนปลอดภัยและพร้อมกลับมาทำงานได้ทุกเมื่อ ความเสียหายที่เกิดขึ้นก็แค่โลโก้ของเรา เราไม่ได้เปลี่ยนชื่อเป็น Arker Industries นะครับ ตัว P มันพังไป

Natalie: นาตาลี ลองจาก แฟคท์ แชนแนล จริงรึเปล่าตะที่กอบลินเล็งเป้าทำร้ายคุณ

Peter: ใช่ครับ อย่างที่รู้กันดีว่าสองสามปีนี้ ผมเป็นคนออกแบบอุปกรณ์ต่างๆให้เค้า และจาเหตุการณ์นี้ นักโหนใยคงต้องไปหาเจ้าอื่นแทนแล้วล่ะ

Jay: ชั้นเสียเงินไปมากทีเดียวกับเรื่องนี้  เหมือนเธอจะร่าเริงดีนะ แปลกดี พวกเธอหายไปพร้อมกันกันตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา

Peter: ผมก็ว่างั้นล่ะครับ..

Jay: เธอไปไหนมา อะไรจะสำคัญไปกว่าบริษัทของตัวเองเชียว

“จะให้ผมบอกคุณยังไง...ว่าด็อค อ็อคสลับร่างกับผมสองสามเดือนมานี้..ขนาดผมเองยังเพิ่งรู้ว่าผมมีบริษัทของตัวเอง..อีกผมยังสงสัยว่าด็อคใช้ชื่อผมไปทำไรไว้อีก แล้ว..ป้าเมย์เดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้า ผมเป็นหนี้เจ้าแปดขานั้นเรื่องนี้”

“ผมหวังว่า"เธอ"จะเป็นเรื่องสุดท้ายที่เค้าทิ้งไว้ให้ผมนะ”

Tribeca

Apartment

Anna: ปีเตอร์? ชั้นดูข่าว สไปเดอร์แมนบอกว่าคุณปลอดภัย เค้าให้กุญแจสำรองมา

Anna: อะไรมันจะกระเป๋าเงินหายตอนโดนกอบลินจับ

Anna:แล้ว..กุญแจรถสำรองอยู่ไหนนะ

ฮืม

 

ขั้นที่1:

พาเธอเที่ยวในสวนสาธารณะ

ขั้นที่2:

จับมือเธอเดินตลอดทาง 

ขั้นที่3:

ตามบท...

แอนนามาเรียที่รัก ตลอดแวลาที่ผ่านมา...บลาบลา

“มันจบไม่สวยแหง”

-------------------------------------------

Fact CH: เราจับภาพวายร้ายอิเลคโทรได้ตรงนี้ครับ เค้าปล่อยพลังไฟฟ้าทำให้แถวนี้กลายเป็นฝุ่นผงเลย ยังเป็นที่วิตกว่าเหตุการณ์นี้ทำให้วายร้ายหลุดออกมาเท่าไรกัน

Spider-woman: อเวนเจอร์ส ในเมืองมีผลงานเจ้ากอบลินให้เราเก็บเยอะเลย

Iron man: รวมทั้งไอหุ้นบ้าของเจเจด้วย มันโจมตีผู้คนมั่วเลย

Spider slayer: ไม่ต้อง--ตื่นกัน--ซู่ห์ คุณอยู่—ซู่ห์ ภายใต้การคุ้ม--ของเจ โ--นาห์---ซู่ห์

----------------------------------------

“จากเหตุการณ์นี้ JJonah Jameson ออกมาประกาศความรับผิดชอบ ลาออกจากรัฐมนตรี”

JJJ: มันจบแล้ว ทีนี้ชั้นจะมีหน้าไปไหนได้เว้นแต่...บูเกิล!

JJJ: ใช่แล้ว บูเกิล ที่ๆผู้คนจะต้อนรับคนผู้นี้อย่าง…

ทำไมทำอย่างนี้ ไอพวกงี่เง่าเอ้ย !

-----------------------------------

“ผมตายไปแล้วจริงๆ ถึงผมจะยืนอยู่ตรงนี้ก็เถอะ แต่นี้มัน...”

 

Peter: นี่เป็นโปรเจคท์ใหญ่ของเราหรอ?

Sajani: ใช่ เราคุยกันหลายครั้งแล้ว โครงแบบนาโนไซเบอร์เนติกนี่จะทำกำไรให้เราเป็นล้าน แต่มันมีจุดโหว่อยู่ คุณต้องแก้ไขมัน

“ผมไม่สงสัยเลย อ็อตโตเป็นปรมาจารณ์ด้านเทคโนโลยีไซเบอร์นี่ ไม่ใช่ผม ถ้ามันพอจะมีทางที่จะดูความทรงจำ...ไม่ ไม่แน่ อย่าคิดจะเช้าไปในจิตใจอีกครั้งเชียว”

Peter: พวกนายตรงนั้นน่ะ เอาแบบมาให้ชั้น ชั้นจะเอาไปดูคืนนี้

“แบบว่า ผมก็อัจฉริยะนะ น่าจะพอศึกษาดูได้”

A: ให้ตาย เขาพูดกับเรา

B: ทำอะไรซักอย่างสิ

C: เอ่อ..ได้ครับ..ท่าน..พาร์คเกอร์..

Peter: พวกพนักงานเค้ากลัวผม

Sajani: ชั้นรู้

Sajani: แตเรื่องนั้นไว้ก่อน มีอะไรที่คุณต้องดูในแล็บ

Peter: แล็บผม?

Sajani: เลิกพูดทวนชั้นได้แล้ว

Sajani: ในเมื่อคุณไม่มีการติดต่อกับสไปเดอร์แมนแล้ว จัดการของพวกนี้...แต่ไม่ต้องห่วง ชั้นจะให้หุ่นรับใช้ช่วย

Peter: หุ่นรับใช้?

Sajani: ชั้นพูดจริงนะ เลิกพูดทวนชั้นซักที

Peter: หมดนี่เลย?

Sajani: ชั้นให้คุณจัดการเองละกัน

Robot: --มีอะไรพอให้ผมช่วยมั้ยครับ--

Peter: อย่างแรก ไม่ต้องเรียกชั้นว่าด็อคเตอร์ ชั้นไม่ได้..อ่า..นี่ชั้นเป็นด็อคเตอร์แล้ว? แปลกจริง

Robot: --ต้องการน้ำมั้ยครับ—

Peter: ไม่ล่ะ ชั้นว่าชั้นต้องการอีกอย่าง

ใช่แล้ว การเป็นสไปเดอร์แมนไง โหนใยไปตามนิวยอร์ก ทุกซอกตามตรวจตรา โหยหาความยุติธรรม

SM: ชั้นลืมสิ่งนี้ไปได้ไงนะ

ดูนั่น! ไอแมงมุมนั่น//ไปไกลๆเลยไป!//ไอตัวประหลาด!

“ที่จตุรัสนี่คงไม่เหมาะ เดาว่าอ็อคเข้ากับเมือง เหล่าตำรวจ พวกอเวนเจอร์สได้ไม่ดีเท่าไร”

SM: ชั้นเริ่มคิดว่าจะมีคนที่เหมือนชั้นอยู่บนนี้แล้วนะ

Rabbit: ตามแผนเป๊ะ Hippo Panda-mania คุมหลังไว้ Gypsy Moth..

Skein: สไคน์ย่ะ Gypsy Moth น่ะ ชั้นทิ้งมันไปละ

Rabbit: เราคุยกันแล้วไง ละครสัตว์นะ ต้องมี กระต่าย ฮิปโป แพนด้า ผีเสื้อ นะ

Skein: ใครสนกันล่ะ เรารวยแล้ว

SM: อะอ้า ได้ยินนะ 

Rabbit: Moth จัดการด้วยไอนั่นของเธอ

Skein: บอกว่าสไคน์ไงยะ แล้วมันก็คือการควบคุมเส้นใยและหมุดต่างๆ

SM: เฮ้ นี่มันไม่ดีเลย อย่าแตะต้องหน้ากากนี่นะ คุณผู้หญิง

“เกือบไปแล้ว ถ้าเธอใช้มันถึงหน้ากากผม ก็คง...  นะ”

SM: พวก ตัดฉากนี้ออกไปนะ นั่น คุณกำลังส่งมันออกไปนะ

Avengers Tower

Jessica: ชั้นว่านั่นคือ..พาร์คเกอร์ แบบ..ปกติ

Rogers: จะรู้ได้ไง

Jess: เรื่องแบบนี้เกิดกับเค้าคนเดียวแหละ

Rogers: ก็ต้องดูไปก่อน

SM: ขอล่ะ เลิกถ่ายซักที พูดตริงนะ พวกคุณไม่จำเป็นต้องดูนี่ เพื่อนๆโดยเฉพาะฮิวเมินทอร์ช

Johnny: ฮ่าฮ่าฮ่า

Mary: ตาบ้า

กลับเข้าสู่วววววววเนื้อเรื่องหลักกันต่อ

SM: นี่อะไร กระต่าย? ฮิปโป?

Panda: แพนด้ามาเนีย คือ ชั้นเป็นสมชิกใหม่..อร้ายย!

Woman: ชายเปลือยไล่ตามหญิงใส่ชุดขนสัตว์ ชั้นไม่คิดว่าเด็กๆควรดู

Man: ไม่มีใครควรดูทั้งนั้นแหละ

Old Lady: นี่พ่อหนุ่ม! ใส่เสื้อผ้าซะ! คิดว่าเป็นไมลีย์ ไซรัสรึไงฮะ!

SM: เอ่อ ใครพอมีปากกาให้ผมยืมมั้ง คือ ผมต้องใช้เขียนข้อความน่ะ

บ้ารึไง ออกไปได้แล้ว!

“วันนี้ไม่ดีนัก แต่ยังไง มันก็เป็นวันของผม และทุกคนก็เห้นผมแล้ว ป้าเมย์อาจจเห็นว่าผมไปฟิตมา ผมยังอยู่อพาร์ทเมนท์ และขอบคุณด็อคอ็อคที่ตอนนี้ผมเป็นด็อคเตอร์แล้ว เป็นเจ้าของบริษัทพาร์เกอร์ อินดัสทรี่ส์ ลูกจ้าง พนักงาน ทุกคนหวังพึ่งผม มันเป็นความรับผิดชอบชุดใหม่เลย ด็อค ผมจะตอบแทนคุณยังไง...”

“แอนนา มาเรีย มาร์โคนี แฟนด็อค อ็อคนี่ เธอเข้ามาได้ไง..กุญแจสำรอง?

Anna: เราต้องคุยกัน

“เค้า เอ้ย! เราอยู่ด้วยกันหรอ?”

Peter: ที่ผมอยู่ในห้องนอน แล้วไม่ออกมาเลย แล้วเธอก็แทบจะไม่รู้ว่าผมอยู่ในห้อง เพราะว่า...

Anna: เรื่องนั้นไว้ก่อน ที่ชั้นมานี่ก็เพราะชั้นต้องรู้ให้ได้..ทำไมคุณไม่บอกว่าคุฯคือสไปเดอร์แมน?

Peter: หะ อะไรนะ ไม่มีทาง เค้าใส่หน้ากากนะ เต้าเป็นใครก็ได้ ทำไมคิดว่าเป็นผม?

Anna: ปานสามจุดใต้ท้องนั่น

Peter: แล้วเธอรู้ได้ไงว่าเค้า..

Anna: ไม่ใส่เสื้อผ้า?

Peter: นี่เราเคย...

Anna: เคยเห็นกันและกันหมดแล้วน่ะหรอ..มีอะไรจะแก้ตัวมั้ย พ่อแมงมุม

Peter: เอิ่ม……

--To be continued--

Access

เล่มนี้เป็นเล่มที่นั่งแปลทุกช่องแบบจริงจัง ขอทำเป็นพิเศษต้อนรับการกลับมาของปีเตอร์ (ไม่หรอก จริงๆอยากทำสไปเดอร์แมนนานละ)เพราะปกติทางBank-Genesisทำอยู่แล้ว เราก็สู้เค้าไม่ได้นี่เนอะ แล้วก็ ตอนนี้เฟซบุ้คมันปรับใหม่ อะไรของมาร์คมันไม่รู้ เรื่องแยะ ไม่รู้เพจจะรอดต่อไปรึเปล่า ยังไงก็ช่วยกันไลค์ ช่วยกันคอมเม้นหน่อย เพราะไม่งั้นมันจะไม่ขึ้นในฟีดเลย ก็ถ้าเพจไม่รอดก็ขอบคุณทุกคนที่คอยติดตามกันมานะ 

Comics.Hero

Superior Sam