Mar 2, 2015

Batman #38

Endgame Part 4


Scott Snyder / Greg Capullo

เมื่อความรักแปรเปลี่ยนเป็นความเกลียดชัง มันจะไม่สนุกอีกต่อไป


Released: Jan 14, 2015  DC Comics


“ย่านนี้ถูกเรียกว่า จัตุรัสทองหล่อ"

“ตั้งอยู่กลางส่วนที่เก่าแก่ที่สุดในก้อทแธม ตะวันออกเฉียงใต้"


“ที่ซึ่งเป็นที่อยู่ของพวกดัทช์และต่อมาพวกอังกฤษก็เข้ามาแทนที่”


“เรามักจะทุบตึกทิ้งและสร้างใหม่ ตึกส่วนใหญ่มีอายุได้ไม่ถึง 50 ปีด้วยซ้ำ”


“ยกเว้นที่จัตุรัสทองหล่อ”


“เพราะเหตุบางอย่าง ผู้คนย่านนี้รวมตัวกันต่อต้านการบูรณะใหม่ ตึกแถวนนี้จึงมีอายุถึง200ปีได้”


“นั่นเป็นเหตุผลที่ จิม กอร์ดอนเลือกอยู่ที่นี่”
 


“จนวันนี้” 
Duke: แบทแมน!

Batman: จับชั้นไว้นะ ดุค

Jombies: พวกเรารักคุณนะ แบท——

Batman ปาสารบางอย่างเพื่อกันคนพวกนั้นออกไป

Batman: จิม!

 

Batman: จิม!

“ตรงนี้...”


Jim:คุณ แค่ก.. น่าจะได้เห็นเขา


Batman: พอแค่นั้นแหละ จิม ไม่เป็นไรแล้ว พักเถอะ


Jim: ผมจัดการเขาได้แล้ว มันไม่มีเหตุผลเลย เหอะ ตลกเนอะ เขาลุกขึ้นได้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ผม แค่ก.. กระสุนนั่นโดนเขาเต็มๆ


Batman: ดุค ในห้องน้ำมกล่องปฐมพยาบาลอยู่




Batman: ดุค!
 


Duke: ผมแค่..กังวลเรื่องพ่อกับแม่...

Batman: ชั้นเข้าใจ ชั้นจะทำเต็มที่เพื่อช่วยพวกเขา ชั้นสัญญา แต่ตอนนี้นายต้องตั้งสติแล้วทำตามที่ชั้นบอก
 

Batman: ทำได้ใช่มั้ย เพื่อนยาก?
 

ทันใดนั้นดุคเหลือบไปเห็นเงาขวานที่กำลังพุ่งเข้าที่หลังแบทแมน?!
 

Jim: อย่าทำเลยหนู เขามันเพื่อนเลว ฮ่าฮ่าฮ่า!


Jim: อีกอย่าง เขายังต้อง..

ยาสลบถูกยิงเข้าที่คอของจิม กอร์ดอน ออย่างหวุดหวิด
 

Julia: รู้แล้ว รู้แล้ว ชั้นไม่ใช่คนเลือดเย็นขนาดนั้น
 

Batman: ถ้าคุณอยู่ที่นี่ ความปลอดภัยของถ้ำก็น้อยลงแล้ว
 

Julia: นั่นไม่ได้แปลว่าขอบคุณในอเมริกานะ แล้วชั้นก็มีเรื่องจะมาบอกคุณด้วย
 

Julia: เราพยายามถอนไวรัสแต่สารทุกชนิดที่เข้าไปทำปฏิกิริยากับมัน ผลออกมาคือเซลล์เน่าเปื่อย
 

Batman: สรุปคือ แก้ไม่ได้?
 

Julia: ไม่แน่ใจ แต่ชั้นช่วยได้
 

Julia: พ่อชั้นเคยพูดว่า เรื่องร้ายๆเกิดขึ้นได้ แต่ เราหนีมันไม่พ้น
 

Batman: ดูสภาพสิ จูเลีย
 

“คุณทำได้”
 

Duke: พ่อแม่ผม ทุกๆคน ผมรู้คุณทำได้ อย่างที่คุณเคยทำ

ตอนนี้เหล่า Jombie ใกล้จะพังตึกเข้ามาได้ทุกที

Batman: จูเลีย พาดุคไป หาข้อมูลเกี่ยวกับไวรัสอีก อย่าโจ่งแจ้งเกินไปล่ะ พวกมันหลายคนมีปืน ผมอยากให้ใช้เครื่องร่อน แต่ยังไงก็อันตราย
 

Julia: ที่นี่ก้อทแธมนะ แล้วคุณล่ะ
 

Batman: พาจิมไปที่ปลอดภัย จากนั้น ผมจะไปหาต้นตอของเรื่องนี้
 

“เรื่องมันชักจะไปใหญ่”
 

“และเขาต้องการความช่วยเหลือ”

Dick: คุณมาโลน นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อผมทิ้งก้อทแธมไปแค่ 5 นาที
 

Batman: ได้ตัวอย่างเลือดที่ส่งไปรึเปล่า คนเฝ้านก
 

Dick: ได้แล้ว มันมีส่วนประกอบคล้ายสารที่บ่อลาซารัส สร้างตัวเองเองขึ้นใหม่ได้ แต่นี่มันยิ่งกว่าอีก”
 

“Dick: บอกผมทีว่าคุณไม่ได้ได้นี่มาจาก เขา นะ”
 

Batman: จิมยิงเขาไปแล้ว ไม่น่ารอดมาได้
 

“Dick: พระเจ้า คุณอยู่ในอันตรายนะ”
 

Batman: พวกเราทุกคนแหละ
 

“Dick: ผมหมายถึงคุณน่ะ”
 

Batman: ไม่ต้องห่วงชั้น ตรวงสอบไวรัสไป
 

“Dick: ขอโทษละกัน ติดนิสัยเก่าน่ะ”
 

Batman: ลองเอาโครงสร้างของสารมาเทียบกับเลือดที

“Dick: มันกำลังย่อยสลา...”
 

Batman: ชั้นหมายถึงให้เทียบสารที่กำลังสลาย กับ เลือดที่กำลังสร้างตัวเองใหม่
 

“Dick: ได้ล่ะ”
 

Batman: มันเป็นปฏิกิริยาย้อนกลับใช่มั้ย? แบบว่า สารนั่นมันช่วยให้เขาฟื้นฟูสภาพได้ มันมีตัวย้อนปฏิกิริยา
 

Batman: มันเป็นตรงข้ามอย่างชีวิตกับความตาย เรื่องตลกกับโศกนาฏกรรม ความรักกับความเกลียดชัง
 

“Dick: เฮ้ มีบางอย่างกำลังไปหาคุณ คุณต้อง..”
 

Batman: ไม่ ชั้นต้องการให้นายต้องหาวิธีแก้..
 

Batman: เพราะถ้าทำไม่ได้ล่ะก็...

ขณะนี้ Bat-Sense กำลังTingling



สิ่งที่ดิ้กพยายามเตือนมาอยู่ตรงหน้าแบทแมนแล้ว 

“รถถัง”

Batman:..ตู้ม


 

——————

Jombie Commando: ฮี่ฮี่ หลงหลุมไปแล้วว
 

“Dick: คุณมาโลน...”
 

Batman: ฟังนะ อาร์แคมต้องมีบางอย่าง เขาถึงไปที่นั่น มันต้องมีคนช่วยเขา
 

“คิดได้แค่จะมีนักวิทยาศาสตร์กี่คนที่คิดค้นสารที่รีตัวเองที่โจ้กเกอร์ได้” 

 “สามคนที่มีส่วนในหน่วยงานวิทยาศาสตร์ของเวย์น เอนเตอไพรซ์ นำโดย ดร.คาร์ล เฮลเฟิร์น” 

“Dick: เฮลเฟิร์น ดร.เดธ"
 

Batman: เอ้อ อดีตเจ้าเวรเจ้ากรรม
 


“เฮลเฟิร์นวิจัยด้สนโครงกระดูก ฮิวโก เสตรนจ์วิจัยด้านประสาท และดร. พอล เดคเกอร์ ด้านเนื้อเยื่อ” 

“ฟิลลิปลุงผมเรียกพวกเขาว่าไตรยแพทย์”

“อืม พอล เดคเกอร์ ก็คือ...”
 
“เฮลเฟิร์นตายไปแล้ว ฮิวโกสเตรนจ์ก็ออกจากก้อทแธมไปหลายปี เหลือก็แต่พอล เดคเกอร์”
 
“และที่สำคัญ พอล เดคเกอร์คนนี้เข้ามาทำงานที่อาร์แคมได้ปีครึ่ง ทำงานตามคำสั่งของ..”  

 “อีริค บอร์เดอร์”

Batman: ชั้นได้รู้สิ่งที่อยากรู้แล้ว สิ่งที่นายต้องรู้ก็คือ  โจ้กเกอร์รู้ว่าชั้นเป็นใคร
 

“หมายความว่าไง?”
 
“เขารู้”
 
“แล้วเราจะทำไง แบบว่า มันจบแล้ว”


 

“ชั้นไม่คิดอย่างนั้น”
 
“ฟังนะ ผมมองดูอยู่ตรงนี้ แต่สิ่งที่คุณต้องเข้าใจคื ไวรัสนี้กินคนไปทั้งเมืองแล้ว และเราล้มโจ้กเกอร์ไม่ได้”
 
“และเขาก็รู้ว่าคุณเป็นใครอีก ผมไม่เห็นทางออกของเรื่องนี้เลย”
 
“มันต้องมีทางออกเสมอ”
 
“ให้ผมหาคนช่วยนะ แบทเกิร์ลอยู่ตรงนั้น เรดฮู้ดกับเรดโรบิน ผมจะติดต่อให้”
 
“ไม่ต้อง นายอยู่ตรงนั้นเฉยๆไป”
 
“คุณจำไม่ได้หรอว่าครั้งที่แล้วมันเป็นยังไงที่กันเราออกไป”

Batman: ชั้นไม่ได้กันพวกเค้า คนเฝ้านก ชั้นยังไม่มีแผน


 

“ชั้นไม่รู้ว่าต้องทำอะไร”

“เรื่องนี้มันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก”


( ภาพปรากฎให้เห็นโจ้กเกอร์กำลังว่ายน้ำไปที่ไหนสักแห่ง  เราจะได้รู้ในเล่มหน้า #39)

“สิ่งที่ชีวิตไม่สิ้นสุด อย่างไฮดรา ไมมีใครรู้เรื่องพวกนี้ดีไปกว่า พอล เดคเกอร์ ครอบครัวเขาเป็นศิลปิน แต่เสียชีวิตไปในเหตุแก๊สรั่วในอาคาร”

“เขาจึงอุทิศชีวิตกับวิทยาศาสตร์ในแล็บของลุง และได้คิดค้น โครงฟื้นฟู ขึ้นมา”
 
“โครงสร้างที่สามารถกำจัดเซลล์เก่าทิ้งไป และสร้างขึ้นใหม่เป็นอะไรก็ได้”

“ตัวที่เชื่อมเซลล์ที่ขาดเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง และเปลี่ยนรูปร่างสิ่งมีชีวิตอย่างปกติไป เหมือนแฟรงเกนสไตน์”

“เขาเป็นอัจฉริยะอย่างไม่ต้องถาม ถ้าไม่ได้บ้าไปซะก่อน”

 

Paul: คุณชอบมันมั้ย แบทแมน แมงกะพรุน

Paul: เธอริธอปซิส ดอห์รี สัตว์ชนิดเดียวที่เจริญเติบโตถอยหลัง มันอยู่นอกวงจรชีวิต เหมือนกับเขา
 

Batman: ผมมาที่นี่เรื่องไวรัส ผมรู้ว่าคุณช่วยเขาสร้างมัน
 

Paul: มันไม่ใช่ที่สร้างได้ในแล็บ มันเป็นสิ่งที่ผมตามหามานานแสนนาน แต่แล้ว โจ้กเกอร์เอามันมาให้ผม
 

Batman: ทั้งเมืองกำลังบ้าคลั่ง และคนนับหมื่อนต้องตายถ้าคุณไม่ช่วยผม โจ้กเกอร์เล่าอะไรให้คุณฟัง

 

Paul: อ้อ เรื่องเก่าๆ เห็นรึไงว่าเราชอบเรื่องเก่าๆขนาดไหน เราพยายามทำในสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการ รักษาตัวเองและมีชีวิตยืนยาวก้าวข้ามความตาย

...บลาบลาบลา...

Batman: เดคเกอร์! นอกหน้าต่างนั่นมีคนกำลังจะตาย แต่แกกำลังเล่าเรื่องตำนานบ้าบอ..

Paul: ไม่ แบทแมน มันคือเรื่องจริง สารประกอบเคมีที่มีอยู่เมื่อนานมาแล้ว สารประกอบที่โคตรจะหายาก และตอนนี้มันอยู่ในยีนของบางคนเท่านั้น สารที่ทำเป็นอมตะ และซ่อมแซมตนเองได้

Paul: ชั้นมีเหตุผลที่ตั้งชื่อมันว่า ไดโอนิเซียม มันฟังดูไม่เป็นเด็กวิทย์เท่าไร แต่ชั้นตั้งตามเทพเจ้ากรีก ไดโอนิซัส เฮลเฟิร์นกับเสตรจ์ว่ามันมาจากอุกกาบาตบางอย่าง แต่ชั้นว่ามันมีอยู่บนโลกมานานแล้ว 

Paul: เหอะ ฟังดูไม่ใช่เรื่องของแบทแมนซะแล้วสินะ


 “นั่นเพราะมันไม่ใช่ มันเป็นเรื่องของผู้ดูแลก้อทแธม”
 
“คนที่พบสารเคมีนี้เมื่อนานมาแล้วและยังมีชีวิตอยู่จนถึงวันนี้”
 
“พวกคนป่าที่มีอายุยาวนาน พวกเขาพบมันในรูปแบบดิบๆ”
 
“แล้วก็ยังมีพวกปีศาจที่เก็บเรื่องบ่อน้ำที่มีสารคล้ายกัน แต่ไม่เหมือนซะทีเดียว เป็นความลับ”
 
“และ เขา ชายผู้เชื่อมโยงกับก้อทแธม ผู้ที่หัวเราะใส่เราเสมอ ผู้ที่อยู่มาก่อนก้อทแธม”
 
Paul: อยากรู้ความลับมั้ย แบทแมน ผมเคยคิดว่าคุณก็เป็นหนึ่งในนั้น ผมจึงพยายามทำวิธีต่างๆเพื่อพบคุณ แต่เมื่อพบได้พบคุณ ผมก็รู้ว่าคุณมันก็แค่คนธรรมดาเท่านั้น! 

ปัง! ปัง! ปัง!


แต่ไม่มีใครอยู่หลังภาพแผ่นนั้น?  


Paul: อยู่ไหน?

เพล้ง!

Batman: แกสังเคราะห์ ไดโอนิเซียม ขึ้นมาให้ไอบ้านั่น แล้วแกก็สร้างตัวย้อนปฏิกิริยามา แล้วเอาไว้ไหน?

Batman ผลักเดคเกอร์ออกไปนอกหน้าต่างเพื่เอพิ่มระดับการขู่ขึ้นไปอีก

Paul: ผิดแล้ว ผมสร้างสารที่รักษาได้แค่ชั่วคราวเท่านั้น  สิ่งที่อยู่ในสารนั่น ผมได้มาจากโจ้กเกอร์ เลือดของมัน 

Batman: ชั้นตรวจเลือดมันเป็นล้านครั้งได้แล้ว  

Paul: มันจะทำงานก็ต่อเมื่อได้รับบาดเจ็บสาหัสเท่านั้น  

Batman: งั้น ถ้าแกไม่ได้เป็นคนทำให้มัน มันไปเอาไอนี่มาจากไหน

Paul: นี่คุณไม่ได้ตั้งใจฟังเลยใช้มั้น มันสูญไปหลายร้อยปีแล้ว แต่ในตัวเขายังมีมัน เขาเป็นหนึ่งในมนุษย์ไดโอิเซียนของก้อทแธม …ไดโอนิซัส เทพแห่งความบ้าคลั่งและโศกนาฏกรรม ไม่เห็นหรอ ก้อทแธมกำลังจะถูกสังเวยครั้งใหญ่ มาสิ แบทแมน ร่วมฉลองเป็นครั้งสุดท้าย

 


Paul: คุณหยุดมันไม่ได้แล้ว แต่อย่างน้อย คุณก็ได้ที่หนั่งหน้าสุดนะ ฮ่าฮ่า

“???: แบทแมน?”

Batman: เกาะเอาไว้

Batman: ว่าไง เหรียญที่สอง(Penny-two)

“Julia: ไวรัส มันร้ายกว่าที่คิดไว้มาก” 

Batman: นานแค่ไหน

Julia: 24 ชม. ไม่ถึงหนึ่งวันนะ แล้วชั้นก็ได้เบาะแสอีกอย่างจากการวิเคราห์ใบหน้าของโจ้กเกอร์ ผลออกมาว่ามันมีเขาอยู่ทุกๆที่ที่มีโศกนาฏกกรรมตลอดอดีตของก้อทแธม ทุกๆแห่ง 

 


“Julia: มันต้องเล่นตลกแน่ แต่รูปภาพนี่มันโกหกกันไม่ได้นะ”

Batman: แน่อยู่แล้ว
 
Paul: เขาเป็นพวกเราแล้ว แบทแมน ชั้นก็เหมือนกัน
 
Batman: อย่านะ เดคเกอร์ อะไรก็ตามที่โจ้กเกอร์ให้มา นายไม่ควรจะเสี่ยงกับมัน
 
Paul:  คุณผิดแล้ว แบทแมน ไม่แน่นะ ผมอาจจะเป็นแบทแมนตัวจริงก็ได้ ฮ่าฮ่า!

เมื่อเดคเกอร์ฉีดสารนั่นเข้าไป ร่างกายเขาก็เริ่มมีสภาพเน่าเปื่อยกลายเป็นหนึ่งในพวก Jombie

 

“Julia: แบทแมน..แบท ยังอยู่รึเปล่า?”

“Julia: แบทแมน?”

Batman: มันไม่ควรจะเป็นแบบนี้ นี้มันไม่จริง

“Julia: คุณจะเอายังไงต่อ?”


Batman: ทำในสิ่งที่ผมไม่เคยคิดจะทำ

 

 Batman: เอาล่ะ ถึงเวลาคาบประวัติศาสตร์แล้ว

 

 To be continued...

เล่มนี้ศัพท์วิทย์เต็มไปหมด ไม่รู้จะหยิบคำไหนมาใช้ดีเลยไม่รู้จะอ่านกันเข้าใจรึเปล่า  ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยครับ 

เล่ม #39 น่าจะได้ภายในอาทิตย์นี้ล่ะ แต่พรุ่งนี้แอดขอไปดู Naruto The Last ก่อนนะ

Follow on Facebook: Comics hero thailand

Comment เป็นกำลังใจได้นะครับ

No comments: